چکیده :
محافظ در حقوق ایران میتواند مالک شئ باشد یا اینکه تسلط و سیطره فعلی بر شئ داشته باشد و نگهداری شئ تحت سلطه خود را انجام دهد و آن را اداره کند. به عبارتی دیگر محافظ کسی است که شئای تحت سلطه و تصرف وی است و حق هرگونه اقدامی‌روی آن و نظارت بر آن را نیز در اختیار داشته باشد.
با توجه به قوانین و مقررات موجود میتوان وزارت راه و شهرسازی، شهرداری، وزارت جهاد کشاورزی، دهیاری و دارندگان راه خصوصی را به عنوان محافظ راه تلقی نمود. امروزه معابر عمومی‌تحت حفاظت و مراقبت نهادهای مسئول است و طبق مقررات جاری، در صورتی که نقص راه موجب بروز حادثه گردد و خسارتی به بار آید، محافظ راه به جهت این که دارنده اصلی شئ است و شئ مزبور تحت تصرف و استیلا وی میباشد مکلف به جبران خسارت است.
قوانین حقوقی کشور ما در مورد مسئولیت ناشی از راه مبتنی بر مسئولیت محض است و طبق تبصرهی ۳ مادهی ۱۴ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، اگر نقصی از راه، باعث ورود خسارت به استفاده کنندگان شود و بر اساس نظر کارشناسان تصادف، نقص راه، موثر در تصادفات باشد، محافظ راه ملزم به جبران خسارت خواهد شد؛ بنابراین محافظ راه حتی اگر ثابت کند که مرتکب هیچ گونه تقصیری نشده یا اوضاع و احوال حادثه برای او ناشناخته است،
نمیتواند از مسئولیت معاف گردد. زیرا قانون گذار نقص راه را به طور مطلق موجب مسئولیت میداند و حتی در صورتی که ثابت نماید زمان و فرصت کافی برای اقدامات احتیاطی نداشته از مسئولیت معاف نخواهد شد. مقصود از نقص، هر نوع اشکال در راه است که باعث ورود خسارت میشود و طراحی، محافظت، مراقبت یا ایمنی را در بر میگیرد. در تحقیق حاضر به بررسی مفهوم نقص راه و تعیین مسئولیت وزارت راه در جبران خسارت حوادث ناشی از رانندگی پرداخته ایم.
واژگان کلیدی : مسئولیت ، وزارت راه ، محافظ راه ، ایمنی راه ، نقص راه ، حادثه ، خسارت.
قوانین ارسال دیدگاه