چکیده :

شهادت در معنای لغوی  به حضور ، معاینه ، اطلاع ، تعبیر شده گواهی دادن و گواهی آن اخباری است که در آن شک و تردید نباشد و از روی اخلاص و راستی داده شود،  در تمامی ادوار و هم‌چنین در همه سیستم‌های حقوقی شهادت شهود به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی همواره مورد استفاده طرفین دعوی اثبات ادعاهای آنان بوده است لیکن حدود استفاده و درجه اعتبار آن از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.اهمیت دلیل مذکور در دوران گذشته به دلیل صداقت انسان‌های آن ادوار از یک سو و فقدان دستاوردهای عملی و تکنیکی از سویی دیگر بسیار بیشتر از دوران فعلی بوده است. از این رو امروزه با توجه به مبانی حقوقی کشورهای مختلف ارزش و شرایط صحت شهادت متفاوت است دراین بین نظام حقوقی ادله دادرسی ایران که مبتنی بر فقه امامیه است در خصوص شهادت با آنچه در سایر نظام های حقوقی از جمله کامن لا و انگلیس به عنوان مهمترین کشور واجد این نظام حقوقی واجد تفاوت هایی است  از این رو بررسی این  جهات افتراق و همچنین مشابهت در  ارزش اثباتی شهادت جهت ارتقای نظام حقوقی ادله اثبات دعوا و تبیین مبانی آن همواره مفید فایده بوده است و این موضوعی است که در پژوهش حاضر درصدد تبیین آن هستیم.

واژگان کلیدی : شهادت، ادله اثبات دعوا، اثبات دعوا، آئین دادرسی ایران، آئین دادرسی انگلیس

فهرست مطالب :

• چکیده : ۲
• مقدمه : ۴
• پیشینه تحقیق : ۵
• روش تحقیق : ۶
• کلیات : ۶
• تعریف شهادت.. ۶
• مبانی شهادت در حقوق موضوعه : ۹
• عناصر شهادت : ۱۱
• شرایط اعتبار شهادت : ۱۵
• شرایط مربوط به گواه ۱۵
• شرایط مربوط به ادای شهادت : ۲۶
• نتیجه گیری : ۲۹
• منابع و مأخذ : ۳۱