در آیات وروایات متعددى به اكرام و احترام به والدین دستور داده شده ، تا نحوه ی رفتار ما با والدین ، به توارث به نسل بعدى انتقال یابد. واز آنجا که هر عملی که در این عالم انجام می‏دهیم، اثر وضعی دارد ، احترام به بزرگ ترها و رعایت ادب و متانت در برخورد با آنان ، باید به صورت فرهنگ، متجلی گردد، و موجب تحكيم ارزشها و روابط اجتماعى شود.آنچه در قرآن در باره داستان دختران حضرت شعیب (ع)وحضرت موسی(ع) ، و در داستان فرزندان حضرت یعقوب (ع) وحضرت یوسف(ع) آمده است ، دلیل بر حرمت سالمندان است. زیرا ادب وانسانیت اقتضا می کند که به پیران احترام بگذاریم ، هم به خاطر ناتوانی جسمی وهم به خاطر پختگي روحي آنان و این یک فرهنگ انسانی است که در همه ادوار تاریخ به آن پایبند بوده اند. در قرآن کریم دو واژه «شیبه» و«شیخ»به سالمندان اختصاص داده است. شَيْبَةً يعنى کسی که به سنّ پيرى رسیده و مویش سفيد شده، و شیخ به كسى كه بزرگسال و سال ديده است، گفته مى‏شود .شيخوخيت و بزرگى سن و سال يك معيار ارزشى است ؛ اگر كسانى مى خواهند خود را متخلق به اخلاق اسلامى و دينى نمايند، بايد بزرگسالان را – اعم از زن و مرد – احترام كنند. در این پژوهش ما به بررسی تطبیقی جایگاه سالمندان از منظر آموزه های دینی ،روان شناسی و علوم تربیتی پرداخته ام.
کلید واژه ها : آموزه های دینی، سالمندان،روانشناسی،اثر وضعی،شیخ ،شیبه، کیفر، پاداش، علوم تربیتی

توضیـح ؛

پایان نامه فوق با عنوان بررسی تطبیقی جایگاه سالمندان از منظر آموزه های دینی ، روان شناسی و علوم تربیتی جهت استفاده دانشجویان عزیز رشته روانشناسی ، علوم تربیتی ، الهیات ، فقه و سایر رشته های مرتبط در مقطع کارشناسی ارشد می باشد.