بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی است که موجب لرزش بدن، سخت راه رفتن و حرکت کردن و مشکل هماهنگی مغز و عضلات می شود. بیماری پارکینسون ممکن است ترسناک به نظر آید، ولی امید به زندگی در نزد این بیماران مانند افراد سالم می باشد. در برخی افراد نشانه ها به تدریج در سن 20 سالگی ظهور می کند.

علت پارکینسون :

• سلول های عصبی از یک ماده شیمیایی مغز به نام دوپامین برای کنترل حرکات عضلات استفاده می کنند.
• هنگامی که سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین در مغز به آرامی تخریب شوند، بیماری پارکینسون بوجود می آید.
• بدون دوپامین، سلول های عصبی نمی توانند به خوبی پیغام ها را دریافت کنند و بفرستند که موجب از دست دادن عملکرد عضله ای می شود.
• این اختلال به مرور زمان بدتر می شود.

علائم پارکینسون :

در ابتدا علائم این بیماری بسیار خفیف است، مثلا ممکن است یک لرزش خفیف در یک پا داشته باشید و یا پا سفت شود و شما پای خود را بر روی زمین بکشید.

علائم ممکن است بر یک و یا هر دو طرف بدن تاثیر داشته باشد و شامل موارد زیر است :

• آهسته چشمک زدن
• یبوست
• سخت بلعیدن غذا
• سرازیر شدن آب دهان
• مشکلات تعادل بدن و راه رفتن
• درد عضلانی
• اشکال در شروع حرکت مانند: شروع راه رفتن و یا بلند شدن از صندلی
• مشکل در ادامه حرکت کردن
• دارا بودن حرکات آهسته
• از دست دادن حرکات دست، دست‌خط ریز و مشکل در خواندن دست خط
• مشکل در غذاخوردن
• سفت شدن عضلات، اغلب این سفت شدن از عضلات پا شروع می شود
• در حالت استراحت، لرزش داشتن دست و یا پا
• هنگامی که شروع به حرکت می کنید، لرزش از بین می رود
• لرزش در دست ها، لب ها، زبان و پاها دیده می شود. لرزش در زمانی که خسته اید، هیجان زده اید و یا استرس دارید، بیشتر می شود
• آرام و کند صحبت کردن
• یکنواخت بودن صدا
• دارای پشت خمیده و قوز کرده
• هنگامی که بلند می شوند، عرق می کنند، آب از دهانشان سرازیر می شود و قادر به کنترل دمای بدن نیستند و افت فشار خون رخ می دهد.
• اضطراب، استرس و تنش
• گیجی
• زوال عقل (دمانس)
• غش کردن
• هذیان
• از دست دادن حافظه
• پوسته پوسته شدن پوست و چرب شدن پوست به خصوص در صورت و پوست سر. در برخی دیگر، پوست خشک و یا دارای تعریق بیش از حد می باشد.