چکیده :

بحث برابری زن و مرد در انحلال نکاح همانند انعقاد آن از نظر فقه و حقوق اسلامی از دیر باز میان اندیشمندان مسلمان مطرح بوده است. ایرادات و اعتراضات هیچ گاه به میزان کنونی نبوده است. ظهور نهضت های مدنی و فعالان حقوق بشر و افزایش آگاهی زنان از حقوق شان سبب شده که این مباحث جدی تر مطرح گردد و فقیهان و قانونگذاران کشور های اسلامی از افق های نوینی به مسأله بنگرند.

در این مقاله کوشش شده است تا ظرفیت انطباق فقه امامیه با مقتضیات و شرایط جدید نماینده شود. «طلاق قضایی» در مواردی که زوج به تکالیف زوجیت عمل نمی‌کند وزوجه گرفتار عسروحرج می‌گردد و دادن «وکالت بلاعزل به زوجه در طلاق وقبول بذل و بذل مدت » به طور مطلق یا درشرایط خاص نظیر ارتکاب جرائم موجب حبس طولانی و اعتیاد از مواردی‌اند که امر طلاق را از انحصار مرد خارج می‌سازد.

واژگان کلیدی : فسخ نکاح ، عیوب زوجه ، ازدواج ، طلاق ، بیماری