تعداد نشریات علمی- پژوهشی در کشور ما، طی سال‌های اخیر، به دلیل توسعه دانشگاه‌ها بویژه در دوره‌های تحصیلات تکمیلی و ضرورت انتشار مقاله‌های حاصل از تحقیقات علمی، افزایش داشته و برخی از این مجلات در پایگاه‌های معتبر اطلاعات علمی همچون IS و ISC نمایه شده‌اند. با این حال هنوز این مجلات با استانداردهای بین‌المللی فاصله دارند و باید با توجه به شاخص‌های جهانی ارتقا یابند.

تعداد و کیفیت مجلات علمی، مرجعی برای تعیین میزان رشد علم در هر کشور هستند. در کشور ما حدود هزار و 2۰۰ مجله علمی- پژوهشی به صورت فصلنامه و دوفصلنامه منتشر می‌شوند، اما درصد کمی از این مجلات، نمایه بین‌المللی شده‌اند و از نظر کیفی باید رشد کنند. تلاش مـا در وزارت علوم ساماندهی، بهبـود وضعیت و ارتقـای علمی این مجلات با توجه به شاخص‌ها و استانداردهای بین‌المللی و نمایه‌ آن‌ها در پایگاه‌های معتبر اطلاعات علمی جهان است.

مجموعه‌ای از استانداردهای کلی و عمومی مد نظر است که از جمله این شاخص‌ها می‌توان به انتشار به موقع و منظم، سایت استاندارد، نمایه‌سازی در پایگاه‌های اطلاعات علمی و بین‌المللی، هیأت تحریریه مشخص و داوری علمی اشاره کرد. لیست تمام این شاخص‌ها در سایت وزارت علوم درج شده است و مجلات علمی و پژوهشی با توجه به میزان تطابق با شاخص‌ها و استانداردهای مدنظر ما، به ترتیب در سه گروه A،B وC طبقه‌بندی می‌شوند.

مجلاتی که این شاخص‌ها را رعایت نکنند و سه سال متوالی در گروه نشریات ضعیف(c) قرار گیرند حذف خواهند شد. بنابراین تعداد زیادی از مجلاتی که مجوز گرفته‌اند ولی استانداردهای تعیین شده را رعایت نمی‌کنند، از لیست ما خارج می‌شوند. البته به مجلاتی که شاخص‌ها را رعایت نمی‌کنند چند بار اخطار می‌دهیم و در صورت بی‌توجهی لغومجوز می‌شوند. این نکته را هم عرض کنم که در سال گذشته حدود هزار و ۶۰ نشریه مورد ارزیابی قرار گرفتند که در سال جاری این میزان به هزار و ۲۰۰ نشریه افزایش یافته است. باتوجه به اینکه رتبه‌بندی نشریات علمی و پژوهشی به صورت تخصصی از سال گذشته آغاز شده است، و هر سال انجام می‌شود، لغو مجوز نشریات ضعیف، پس از جمع‏بندی نتایج ارزیابی سه ساله، یعنی با سه دوره ارزیابی انجام خواهد شد.

متأسفانه با وجود سابقه تاریخی و علمی کشور در حوزه علوم انسانی، تولیدات علمی این حوزه حضور کم‌رنگی در عرصه‌های بین‌المللی دارند؛ درحال حاضر بیش از نیمی از مجله‌‌های علمی- پژوهشی کشور مربوط به علوم انسانی هستند اما تعداد کمی از آن‌ها نمایه پایگاه‌های اطلاعات علمی بین‌المللی هستند و این مسأله نیازمند توجه و بررسی جدی و اصولی است.

یکی از مشکلات مجله‌های علمی- پژوهشی در کشور ما، تأخیر در داوری‌‌ها و چاپ مقاله‌ها است، از سوی دیگر برخی از مسؤولان این مجله‌ها که معمولاً وابسته به دانشگاهها و مراکز آموزش عالی هستند، چاپ مقاله دانشجویان خود را در اولویت قرار می‌دهند؛ به بیان دیگر در داوری مقاله‌های برخی از این مجلات، به جای ضابطه، رابطه تعیین کننده است.  متأسفانه در مجلات علمی- پژوهشی داخلی با این قبیل مشکلات مواجهیم. قبول داریم که زمان‌بندی مجله‌های علمی داخلی برای چاپ مقاله‌ها طولانی است؛ تلاش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، نظارت پیوسته و دائمی بر این مجلات برای رعایت زمان‌بندی، کنترل علمی و داوری درست است.