پرسشنامه ­ی انعطاف پذیری شناختی (CFI) توسط دنیس و وندروال (۲۰۱۰) معرفی شده و یک ابزار خودگزارشی کوتاه ۲۰ سوالی است که برای سنجش نوعی از انعطاف پذیری شناختی که در موفقیت فرد برای چالش و جایگزینی افکار ناکارآمد با افکار کارآمدتر لازم است، به کار می رود.
این پرسشنامه برای ارزیابی میزان پیشرفت فرد در کار بالینی و غیر بالینی و برای ارزیابی میزان پیشرفت فرد در ایجاد تفکر انعطاف پذیر در درمان شناختی – رفتاری افسردگی و سایر بیماری های روانی به کار می رود.
اعتبار همزمان این پرسشنامه با افسردگی بک (BDI-II) برابر با ۰/۳۹- و روایی همگرایی آن با مقیاس انعطاف پذیری شناختی مارتین و رابین ۰/۷۵ بود (دنیس و واندر وال، ۲۰۱۰ ).
در ایران شاره و همکاران (به نقل از سلطانی، شاره، بحرینیان وفرمانی، ۲۰۱۳) ضریب باز آزمایی کل مقیاس را ۷۱/۰ و ضرایب آلفای کرونباخ کل مقیاس را ۹۰/۰ گزارش نموده اند.

توضیـح ؛

پرسشنامه انعطاف پذیری روان‌شناختی یا پذیرش عمل (AAQ-II) در سال 2011 میلادی توسط بوند و همکاران طراحی شده است. پرسشنامه فوق شامل درجه‌بندی هفتگانه لیکرت است.