فیروزه (turquoise) ، فسفات آلومین آبدار می باشد كه مقداری مس در تركیب خود دارد. فرمول شیمیایی فیروزه به صورت Cu Al۶ [ PO۴ ( OH)۲ ] ۴ , ۴(H۲O است. سنگ در برگیرنده آن تراكیت معادل دانه ریز ولكانیكی و نیمه عمق سینیت می باشد كه از نظر تركیب شیمیایی از انواع غنی از كوارتز تا انواع غنی از فلدسپاتوئید تغییر می یابد.

جایگاه صنعت فیروزه در بین سرمایه گذاران :

تزئین سنگ فیروزه بر روی ظرف هایی با پایه سیمین، نقره و یا برنجی صورت می گیرد؛ بدین صورت که دانه های گوناگونی از فیروزه را روی ظروف مورد نظر جای داده و پرداخت می نمایند که اصطلاحا به آن فیروزه کوبی می گویند.

این عمل بیشتر در اصفهان و توسط هنرمندان چیره دست اصفهانی انجام می شود. همچنین برای طراحی خطوط برجسته خوشنویسی مانند نستعلیق، نسخ و غیره از فیروزه استفاده می شود. این روش بیشتر برای نوشتن آیاتی از قرآن کریم و اشعار ادبی به کار می رود.

نمونه های بی نظیری از اشیا و خط نوشته های آراسته به فیروزه در خزانه جواهرات ملی ایران (محل نگهداری بی نظیرترین سنگ های جواهر) موجود می باشد. در این موزه منحصر به فرد یک غرفه به فیروزه اختصاص دارد.