انحراف اجتماعی یکی از مهمترین مسائل و مشکلات اجتماعی جوامع گوناگون در دنیای امروز محسوب می‌شود. جوامع بشری در طول زمان و به خصوص در قرن حاضر از انواع آسیب‌های اجتماعی در رنج بوده و همیشه اندیشمندان در جستجوی علل و عوارض آن و راه حل‌هایی برای رهایی جامعه از این مسائل بوده‌اند تحقیقات فراوانی جهت بررسی عوامل مؤثر بر انحرافات اجتماعی انجام شده است. از دیدگاه جامعه شناختی کسی از مادر منحرف و کج‌رو متولد نمی‌شود بلکه انحراف تحت شرایط خاص اجتماعی به وجود می‌آید. انسان همواره تحت تأثیر نهادهایی مانند خانواده، آموزش و پرورش، دین، اقتصاد، سیاست و نهادهای فرعی دیگر جامعه خویش قرار دارد. به همین دلیل چگونگی رفتار و شخصیت افراد به چگونگی ساختار این نهادها و محیط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی او بستگی دارد. به عبارت دیگر اگر عوامل اجتماعی شدن فرد یعنی والدین، خانواده، محیط، اطرافیان، مدرسه، دوستان و وسایل ارتباط جمعی طوری سازمان یافته باشند که در هویت یابی و همانند سازی وی به او کمک کنند، مسائل و مشکلات حاد ایجاد و آشکار نخواهد شد ولی اگر این عوامل به گونه‌ای دیگر شرایط بحرانی ایجاد نمایند فرد به سوی بزهکاری و انحراف اجتماعی سوق داده خواهد شد. جامعه شناسان این واقعیت را پذیرفته‌اند که انحراف اجتماعی یک مسأله اجتماعی است و به حفظ و پیشبرد اهداف بنیادی جامعه لطمه وارد می‌کند و نظم اجتماعی را تهدید می‌کند. اگر جامعه را به ارگانیسم و سازمان بدنی انسان تشبیه کنیم، مسائل اجتماعی به مثابه بیماری‌های آن جامعه محسوب می‌شوند و همان طوری که بیماری‌های جسمی قابل شناخت و علاج هستند بیماری‌های اجتماعی نیز قابل تشخیص و درمان هستند که بدین منظور می‌بایست علاوه بر شناسایی فرد منحرف و درمان سریع او، انحراف اجتماعی را ریشه‌یابی کرد و در صدد پیشگیری و از میان بردن عوامل ایجاد کننده آن بود.