چکیده :

از اوایل سال تحصیلی ، همواره رفتار دانشآموزان در زنگ ریاضی، توجه م ن را به موضوعی از این قرار به خود جلب میکرد. بدان معنا که در این زنگ، شاهد چهرههای درهم رفته و بی حوصلهی آنان بودم. بعضی از دانش آموزان در این زنگ با یکدیگر صحبت میکردند، برخی از آن ها بی مورد اجازهی بیرون رفتن از کلاس را میگرفتند، چند تا ازدانشآموزان سرشان را روی میز خود گذاشته چرت می زدند. در واقع آن چه بیش از هر چیز من را متعجب میکند، کمتحرکی و بیتوجهی آنان نسبت به درس ریاضی بود. اما در پایان این پژوهش : – دانشآموزان در انجام تکالیف ریاضی دقت لازم را دارند. – به درس ریاضی و فعالیتهای آن علاقهی وافری نشان میدهند. – از نتایج آزمون مداد ـ کاغذی که حاکی از پیشرفت آنهاست، راضی هستند. – فعالیتهای عملکردی را به دقت انجام میدهند. – بیشتر دانشآموزان،تکالیف ریاضی را بدون کمک گرفتن از اولیا انجام میدهند. – دفتر ریاضی خود را، تمیز و مرتب نگه داشتهاند. – به ساخت وسایل کمک آموزشی مربوط به درس ریاضی علاقه زیادی نشان میدهند. – با روحیهی شاد، فعالیتهای کلاسی حاضر را انجام می دادند. – اولیای دانشآموزان از پیشرفت درس ریاضی آنان ابراز خرسندی میکنند. – با کاربرد ریاضی در زندگی تا حدودی زیادی آشنا هستند. هنگام انجام فعالیتهای ریاضی به یکدیگر کمک میکنند.