چکیده :
خانواده به عنوان کوچک ترین جزء جامعه بشری مورد توجه تمامی مشاوران، روانپزشکان و روانشناسان قرار دارد. برخی معتقدند که ریشه تمامی مشکلات روانی در خانواده قرار دارد، به عبارتی یکی از مهمترین سازههای تعیین کننده سلامت خانوادهها، کیفیت زناشویی زوجین میباشد (خمسه، ۱۳۹۰).
کیفیت زناشویی و سازههای مشابه آن چون سازگاری و رضایت زناشویی، موضوع مطالعه بسیاری از پژوهشگران حوزه خانواده است. فینچام و بیچ (۲۰۱۰) کیفیت زناشویی را لزوما مخالف اختلاف زناشویی ندانسته، آن را مفهومی متشکل از ابعاد مثبت (شامل شادکامی و تعاملات زناشویی مثبت) و ابعاد منفی (شامل تعارضات، نگرشهای منفی) میدانند که با هم در روابط بین زوجین وجود دارد؛ لذا کیفیت زناشویی، مفهومی چندبعدی و شامل ابعاد گوناگون ارتباط زوجین چون سازگاری، رضایت، شادمانی، انسجام و تعهد است و از عوامل ازدواج موفق به شمار میرود. طبق نظر فینچام و برادبری (۲۰۰۶) کیفیت زناشویی تابع چگونگی تعامل زن و شوهر و شیوههای مقابله آنها در موقعیتهای تنشزای زندگی است. کُل و اسپانیر (۲۰۰۶؛ به نقل از پناهی و فاتحی زاده، ۱۳۹۴) کیفیت زناشویی را به عنوان موفقیت و عملکرد یک ازدواج توصیف کرده اند. تروکسل (۲۰۱۰) بیان کردند کیفیت زناشویی یک مفهوم پویا است زیرا ماهیت و کیفیت روابط میان افراد در خلال زمان تغییر مییابد که این مطلب امکان شناسایی عوامل تأثیرگذار بر کیفیت یک رابطه را فراهم مینماید.
قوانین ارسال دیدگاه