چکیده :
برای آسانتر فهمیدن امنیت، بهتر است از نقیض آن یعنی «ناامنی» شروع کنیم : امنیت به معنی امن بودن است و ناامنی حالتی است فاقد امنیت. ناامنی حالتی است که انسان با خطر یا تهدید رو به رو باشد. ناامنی، حالت مواجهه با خطر است و نقطه مقابل آن یعنی امنیت (نا ناامنی) حالت بی خطری است. پس اساس معنی امنیت و ناامنی وجود خطر یا عدم آن است و باید توجه کنیم که خطر چیست؟ خطر هر امری است که می تواند تواناییها و برخوداریهای شخص را ـ به احتمال قابل قبول ـ نابود کرده یا کاهش دهد. در این عبارت، از توانایی و برخورداری سخن رفته است: توانستن و داشتن. و از سوی دیگر از نابودی و کاهش نیز سخن رفته است.
قوانین ارسال دیدگاه