چکیده :

پلی اتیلن با اتصال عرضی (XLPE) به عنوان ماده عایقی به طور فزاینده در سیستم های کابل باندل هوایی برای منبع تغذیه داخلی به کار گرفته می شود. در نتیجه نیاز به بررسی عملکرد بلند مدت و ویژگی های پلیمر تحت شرایط حرارتی دمایی و UV محسوس است. در مطالعه حاضر تلاش بر این بوده است تا انواع مختلف نمونه های سیلان و پلی اتیلن با اتصال عرضی پروکسید، که چگالی پایینی دارند، مورد شخصیت پردازی قرار گرفته و فرآیندهای اساسی که حین تخریب دمایی و UV این مواد روی می دهند، بررسی شوند. تکنیک استخراج حلال استفاده شده برای تعیین محتوای ژل و جذب حلال XLPE، نشان داده شد که به طور ایده آل مناسب شخصیت پردازی و نظارت بر تخریب XLPE می باشد. این دو مواد از لحاظ ویژگی های مکانیکی، مشخصه های ذوب و ویژگی های شبکه XLPE متمایز هستند، بدین صورت که XLPE سیلان از همگنی اتصال عرضی کمتری نسبت به XLPE پروکسید برخوردار است. مطالعات تنزل گوناگون از این حقیقیت پرده برداشته اند که تفاوت بنیادین ممکن است بر روی مکانیزم تخریب تاثیر گذار باشد. XLPE سیلان نشان داده شده است که نسبت به تخریب حساس تر بوده و به صورتی همگن تر نسبت به XLPE پروکسید تخریب میشود.