علیرغم دستاوردهای بزرگ بشریت در عرصه های مختلف علمی،فناوری،اقتصادی واجتماعی،جامعه جهانی در حالی وارد قرن بیست ویکم شده که تهدیدهای ناشی از معضلات اجتماعی بر پیشرفت وسعادت انسانها سایه افکنده و رفاه انسانها را با خطر،مواجه ساخته است .در این عرصه اعتیاد ومواد مخدر در رأس تهدیدهای اجتماعی  قرار گرفته به گونه ای که بعنوان یکی از چهار  بحران جهانی هزاره سوم تلقی شده است. بر اساس اعلام سازمان ملل متحد(سال2007)حدود208 میلیون نفر از جمعیت بین سنین 15تا 64 سال (معادل8/4درصد) در 170 کشور جهان حداقل سالی یک بار اقدام به مصرف مواد مخدر و روان گردانها می نمایند(امیری،خسروی،آدابی،صادقی،1388).بر اساس شواهد موجود میانگین سن شروع اعتیاد رو به کاهش بوده و اعتیاد در همه سطوع تحصیلی ،شغلی وطبقه اقتصادی واجتماعی نفوذ کرده و هیچ فرد و هیچ محیطی از این پدیده شوم در امان نمی باشند(خالقی پور،1381).